Rugi tidak manfaatkan ilmu graduan seni

Oleh: Ku Seman Ku Hussain
Sumber: Utusan Malaysia 30 Ogos 2004


Dalam akhbar Mingguan Malaysia semalam, Universiti Malaya mengiklankan program Ijazah Sarjana Muda Seni Persembahan (Drama). Dalam akhbar yang sama juga ada iklan Finas dan Akademi Filem Malaysia menganjur kursus lakonan peringkat sijil.

Sebelum ini institusi pengajian tinggi seperti Universiti Sains Malaysia (USM) dan Universiti Teknologi Mara (UiTM) juga ada kursus sama ada peringkat ijazah, diploma atau sijil dalam bidang drama dan lakonan. Semua kursus ini tidak lain untuk melahirkan pelakon yang berwibawa selain memiliki bakat.

Kita sangat mengharapkan mereka yang mengambil bidang lakonan tidak memilih pekerjaan yang tiada kena-mengena dengan ilmu yang dipelajari. Kita mahu mereka menjadi pelakon generasi baru Malaysia yang berbakat dan juga berilmu.

Tentu suatu yang merugikan kalau mereka akhirnya terpaksa memilih profesion yang terpisah daripada lakonan. Tetapi peluang mereka terlalu kecil.

Berapa banyak filem atau drama yang memberi laluan kepada mereka yang mendapat pendidikan seni? Tanyalah kepada produser kita, siapa yang mereka bayangkan apabila merancang membuat filem atau drama?

Biarlah sebanyak mana sekalipun pelakon yang dilahirkan oleh institut pengajian tinggi kita, produser tetap memilih `bintang' untuk menjual filem atau drama mereka.

Perkembangan yang berlaku dalam dunia filem kita sangat tidak sihat. Untuk apa bersusah payah mengadakan kursus lakonan kalau pelakon yang dipilih tetap pada sejauh mana dia boleh melariskan filem? Banyak produser filem yang tidak membuka mata kepada graduan di jurusan lakonan. Mereka membuka mata kepada selebriti.

Lihatlah bagaimana mudahnya peserta Akademi Fantasia mendapat peluang sekalipun hanya tiga bulan belajar berlakon. Masing-masing berebut menawarkan peluang berlakon kerana populariti yang ada pada peserta berkenaan.

Siapa yang peduli kepada ratusan graduan jurusan seni khususnya lakonan untuk dimanfaatkan ilmu yang mereka pelajari? Kita sebenarnya bukan ketandusan pelakon yang baik tetapi ketandusan produser dan pengarah yang celik dan bertanggungjawab.

Balik-balik ambil penyanyi untuk berlakon. Dalam filem bukan berlakon tetapi hadir sebagai dirinya yang sebenar. Produser dan pengarah peduli apa dengan kualiti lakonan asalkan mendapat untung.

Kerana itu untuk menjadi pelakon popular, mereka tidak perlu belajar berlakon. Asalkan ada cerita sensasi, popular di bidang lain bukan menjadi masalah kerana bagi produser, kualiti lakonan tidak pernah menjamin keuntungan.

Bidang perfileman negara ini tidak banyak mempunyai pengarah seperti Rahim Razali, U-Wei, Adman Salleh dan beberapa lagi yang percaya bahawa kualiti lakonan lebih penting daripada populariti.

Siapa yang memberi laluan kepada Eman Manan kalau bukan Rahim menerusi Matinya Seorang Patriot. Siapa Zaidi Omar atau Khalid Salleh dalam filem kalau tanpa keyakinan U-Wei bahawa mereka boleh berlakon dengan baik? Namron juga pelakon hebat tetapi tidak ada produser yang menjeling pun kepada Namron kecuali Adman.

Maka kalau lakonan dalam filem atau drama kita buruk, itu adalah sumbangan produser dan pengarah kepada industri filem kita.